Stary Testament

Nowy Testament

Ewangelia Jana 11:26-37 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

26. A każdy, kto żyje i wierzy względem mnie nie umrze na wieczność. Wierzysz temu?

27. Mówi mu: Tak, Panie; ja uwierzyłam, że ty jesteś Chrystus, Syn Boga, który przychodzi na świat.

28. A gdy to powiedziała, poszła i skrycie zawołała swoją siostrę Marię, mówiąc: Nauczyciel jest obecny i cię woła.

29. A tamta jak usłyszała, szybko wstała oraz do niego przyszła.

30. (A Jezus jeszcze nie przybył do miasteczka, ale był na miejscu, gdzie wyszła mu na spotkanie Marta).

31. Więc Żydzi, którzy byli z nią w domu oraz ją pocieszali, gdy zobaczyli, że Maria szybko wstała i wyszła zaczęli jej towarzyszyć, mówiąc, że idzie do grobowca, aby tam płakać.

32. Zatem Maria, gdy przyszła tam, gdzie był Jezus, ujrzawszy go, przypadła do jego nóg, mówiąc mu: Panie, gdybyś tu był, mój brat by nie umarł.

33. A Jezus, kiedy ją ujrzał płaczącą oraz przybyłych razem z nią, płaczących Żydów, był wstrząśnięty Duchem i się wzruszył.

34. Powiedział także: Gdzie go położyliście? Mówią mu: Panie, pójdź i zobacz.

35. I Jezus zapłakał.

36. Więc Żydzi mówili: Oto jak go kochał.

37. Ale pewni z nich powiedzieli: Czy ten, co otworzył oczy ślepego nie mógł uczynić, aby i on nie umarł?

Czytaj pełny rozdział Ewangelia Jana 11