Stary Testament

Nowy Testament

Ewangelia Jana 10:2-16 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

2. a kto wchodzi przez bramę, ten jest pasterzem owiec.

3. Temu odźwierny otwiera, a owce słuchają jego głosu; i po imieniu woła swoje owce oraz je wyprowadza.

4. Kiedy wypędzi swoje owce, udaje się przed nie, a owce idą za nim, bo znają jego głos.

5. Zaś za obcym nie pójdą, ale uciekną od niego, bowiem nie znają głosu obcych.

6. Taką przypowieść powiedział im Jezus; ale oni nie zrozumieli czym było to, co im mówił.

7. Zatem Jezus znów im powiedział: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, że ja jestem bramą owiec.

8. Wszyscy, ilu ich przyszło przede mną, są oszustami i rabusiami; a owce ich nie usłuchały.

9. Ja jestem bramą; jeśli ktoś przyjdzie przeze mnie będzie zbawiony, i wejdzie, wyruszy oraz znajdzie pastwisko.

10. Złodziej nie przychodzi inaczej, lecz aby wykradł, zabił i zgubił ja przyszedłem by miały życie i miały pod dostatkiem.

11. Ja jestem dobry pasterz. Dobry pasterz składa swe życie za owce.

12. Najemnik i ten, co nie jest pasterzem, którego trzoda nie jest własna, widząc przychodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa oraz rozprasza owce.

13. Zaś najemnik ucieka, bo jest pracownikiem najemnym oraz nie martwi się o owce.

14. Ja jestem dobrym pasterzem, znam moje i one mnie znają.

15. Jak zna mnie Ojciec, a ja znam Ojca. Zatem moje życie daję za owce.

16. Mam także inną trzodę, która nie jest z tej owczarni i tamte trzeba mi przyprowadzić; a będą słuchać mojego głosu i będzie jedno stado oraz jeden pasterz.

Czytaj pełny rozdział Ewangelia Jana 10