11. Ja jestem dobry pasterz. Dobry pasterz składa swe życie za owce.
12. Najemnik i ten, co nie jest pasterzem, którego trzoda nie jest własna, widząc przychodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa oraz rozprasza owce.
13. Zaś najemnik ucieka, bo jest pracownikiem najemnym oraz nie martwi się o owce.
14. Ja jestem dobrym pasterzem, znam moje i one mnie znają.
15. Jak zna mnie Ojciec, a ja znam Ojca. Zatem moje życie daję za owce.
16. Mam także inną trzodę, która nie jest z tej owczarni i tamte trzeba mi przyprowadzić; a będą słuchać mojego głosu i będzie jedno stado oraz jeden pasterz.
17. Dlatego miłuje mnie Ojciec, bo ja daję me życie, abym je znowu odebrał.
18. Nikt go ode mnie nie bierze, lecz ja daję je z samego siebie; mam siłę je dać i mam możność je znowu otrzymać; to polecenie otrzymałem od mego Ojca.
19. Z powodu tych słów, znowu powstał rozłam między Żydami.
20. Więc wielu z nich mówiło: Demona ma i szaleje; dlaczego go słuchacie?
21. Inni mówili: To nie są słowa opętanego; czy demon może otworzyć oczy ślepych?
22. Zaś w Jerozolimie było wtedy Święto Świateł i była zima;
23. a Jezus przechadzał się w Świątyni, w portyku Salomona.
24. Więc obstąpili go Żydzi i mu mówili: Aż do jakiego czasu odrzucasz nasze serca? Jeśli ty jesteś Chrystusem, powiedz nam to otwarcie.
25. Jezus im odpowiedział: Powiedziałem wam, a nie wierzycie; dzieła, które ja robię w Imieniu mojego Ojca to one o mnie świadczą.
26. Ale wy nie wierzycie; bo, jak wam powiedziałem, nie jesteście z moich owiec.
27. Moje owce słuchają mego głosu, ja je znam i za mną idą;
28. a ja im daję życie wieczne, zatem nie zginą na wieczność; także nikt ich nie wyrwie z mojej ręki.
29. Mój Ojciec, który mi je dał, jest większy od wszystkich i nikt nie może ich wyrwać z ręki mojego Ojca.