1. Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.
2. Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.
3. Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.
4. Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.
5. Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.
6. Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.
7. Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.
8. Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.
9. Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.
10. Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.
11. Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.
12. Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.
13. Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.
14. Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.
15. Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.
16. Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!
17. Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;
18. Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.
19. Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.
20. Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?
21. Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.
22. Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?