18. I kusili Boga w sercu swem, żądając pokarmu według lubości swojej.
19. A mówili przeciwko Bogu temi słowy: Izali może Bóg zgotować stół na tej puszczy?
20. Oto uderzył w skałę, a wypłynęły wody, i rzeki wezbrały; izali też będzie mógł dać chleb? Izali nagotuje mięsa ludowi swemu?
21. Przetoż usłyszawszy to Pan, rozgniewał się, a ogień się zapalił przeciw Jakóbowi, także i popędliwość powstała przeciw Izraelowi;
22. Przeto, iż nie wierzyli Bogu, a nie mieli nadziei w zbawieniu jego.
23. Choć był rozkazał obłokom z góry, i forty niebieskie otworzył.
24. I spuścił im jako deszcz mannę ku pokarmowi, a pszenicę niebieską dał im.
25. Chleb mocarzów jadł człowiek, a zesłał im pokarmów do sytości.