20. Ale niezbożni poginą, a nieprzyjaciele Pańscy, jako tłustość barania z dymem niszczeje, tak oni zniszczeją.
21. Niezbożnik pożycza, a nie ma czem oddać; ale sprawiedliwy pokazuje łaskę, i rozdaje.
22. Albowiem błogosławieni od Pana odziedziczą ziemię; ale przeklęci od niego będą wykorzenieni.
23. Od Pana bywają sprawowane drogi człowieka dobrego, a droga jego, podoba mu się.
24. Gdy padnie, nie stłucze się: albowiem Pan trzyma go za rękę jego.
25. Byłem młodym, i zstarzałem się, nie widziałem sprawiedliwego opuszczonego, ani nasienia jego żebrzącego chleba.
26. Na każdy dzień pokazuje miłosierdzie i pożycza, a przecież nasienie jego jest w błogosławieństwie.
27. Odstąp od złego a czyń dobrze, a będziesz mieszkał na wieki.
28. Albowiem Pan miłuje sąd, a nie opuści świętych swoich, na wieki w straży jego będą; ale nasienie niepobożnych będzie wykorzenione.
29. Sprawiedliwi odziedziczą ziemię, i będą w niej mieszkali na wieki.
30. Usta sprawiedliwego mówią mądrość, a język jego sąd opowiada.
31. Zakon Boga jego jest w sercu jego; przetoż nie zachwieją się nogi jego.
32. Wypatruje niepobożny sprawiedliwego, i szuka jakoby go zabił;
33. Ale Pan nie zostawi go w ręku jego, i nie potępi go, gdy będzie sądzony.
34. Oczekuj Pana, i strzeż drogi jego, a on cię wywyższy, abyś odziedziczył ziemię; a oglądasz, gdy niepobożni, wytraceni będą.
35. Widziałem niezbożnika nader wyniosłego, a rozłożonego jako drzewo zielone samorosłe;
36. Ale przeminął, a oto go nie było; szukałem go, alem go znaleść nie mógł.
37. Spojrzyj na niewinnego, a przypatrz się szczeremu, że ostatnie rzeczy takiego człowieka są spokojne.
38. Lecz przestępcy pospołu poginą, a niezbożnicy na ostatek wykorzenieni będą.