1. Pieśń Dawidowa. Nie obruszaj się dla złośników, ani zajrzyj czyniącym nieprawość.
2. Bo jako trawa prędko podcięci będą, a jako liście zielone opadną.
3. Ufaj w Panu, a czyń dobrze; mieszkajże na ziemi, a żyw się sprawiedliwie.
4. Kochaj się w Panu, a dać prośby serca twego,
5. Spuść na Pana drogę twoję, a ufaj w nim, a on wszystko uczyni;
6. I wywiedzie jako światłość sprawiedliwość twoję, a sąd twój jako południe.
7. Poddaj się Panu, a oczekuj go; nie obruszaj się na tego, któremu się szczęści w sprawach jego, na człowieka, który dokazuje, cokolwiek zamyśli.
8. Przestań gniewu, a zaniechaj popędliwości; nie zapalaj się gniewem, abyś miał źle czynić.
9. Albowiem złośnicy będą wykorzenieni: lecz którzy oczekują Pana, ci odziedziczą ziemię.
10. Po małej chwili alić niemasz niezbożnika; spojrzyszli na miejsce jego, alić go już niemasz.
11. Lecz pokorni odziedziczą ziemię, i rozkochają się w wielkości pokoju.
12. Zle myśli niepobożny przeciwko sprawiedliwemu, i zgrzyta nań zębami swemi.
13. Ale się Pan śmieje z niego; bo widzi, że przychodzi dzień jego.
14. Miecza dobyli niezbożni, a naciągnęli łuk swój, aby porazili ubogiego, i niedostatecznego, ażeby pomordowali tych, którzy chodzą prostą drogą;
15. Aleć miecz ich przeniknie serce ich, a łuki ich będą połamane.
16. Lepsza jest trocha sprawiedliwego, niż wielkie bogactwa wielu niepobożnych;
17. Albowiem ramiona niezbożników będą pokruszone; ale sprawiedliwych Pan podpiera.
18. Zna Pan dni doskonałych; przetoż dziedzictwo ich na wieki zostanie.