7. Który zgromadził jako na kupę wody morskie, i złożył do skarbu przepaści.
8. Niech się boi Pana wszystka ziemia; niech się go lękają wszyscy obywatele okręgu ziemi.
9. Albowiem on rzekł, i stało się; on rozkazał, a stanęło.
10. Pan rozprasza rady narodów, a wniwecz obraca zamysły ludzkie;
11. Ale rada Pańska trwa na wieki, a myśli serca jego od narodu do narodu.
12. Błogosławiony naród, którego Pan jest Bogiem jego; lud, który sobie obrał za dziedzictwo.
13. Pan patrzy z nieba, i widzi wszystkich synów ludzkich.
14. Z miejsca mieszkania swego spogląda na wszystkich obywateli ziemi.
15. Który stworzył serce każdego z nich, upatruje wszystkie sprawy ich.
16. Nie bywa król wybawiony przez wielkość wojska, ani mocarz nie ujdzie przez wielką moc swoję.
17. Omylnyć jest koń ku wybawieniu, a nie wyrywa wielkością mocy swojej.
18. Oto oko Pańskie nad tymi, którzy się go boją, nad tymi, którzy ufają w miłosierdziu jego;
19. Aby wyrwał od śmierci duszę ich,a pożywił ich w głodzie.