17. Omylnyć jest koń ku wybawieniu, a nie wyrywa wielkością mocy swojej.
18. Oto oko Pańskie nad tymi, którzy się go boją, nad tymi, którzy ufają w miłosierdziu jego;
19. Aby wyrwał od śmierci duszę ich,a pożywił ich w głodzie.
20. Dusza nasza oczekuje Pana; on ratunek nasz i tarcza nasza.
21. W nim zaprawdę rozweseli się serce nasze; bo w imieniu jego świętem ufamy.
22. Niechże będzie miłosierdzie twoje, Panie! nad nami, jakośmy nadzieję w tobie mieli.