Stary Testament

Nowy Testament

Przypowieści Salomonowych 4:2-17 Biblia Gdańska (PBG)

2. Albowiem wam naukę dobrą daję; zakonu mego nie opuszczajcie.

3. Gdybym był młodziuchnym synem u ojca mego, i jedynakiem u matki mojej,

4. On mię uczył, powiadając mi: Niech się chwyci powieści moich serce twoje, strzeż przytkazań moich, a będziesz żył.

5. Nabywaj mądrości, nabywaj roztropności; nie zapominaj, ani się uchylaj od powieści ust moich.

6. Nie opuszczaj jej, a będzie cię strzegła; rozmiłuj się jej, a zachowa cię.

7. Początkiem wszystkiego jest mądrość, nabywajże mądrości, a za wzystkę majętność twoję nabywaj roztropności.

8. Wywyższaj ją, a wywyższy cię, rozsławi cię, gdy ją przyjmiesz.

9. Przyda głowie twojej wdzięczności, koroną ozdoby obdarzy cię.

10. Słuchaj, synu mój! a przyjmij powieści moje, a rozmnożąć lata żywota.

11. Drogi mądrości nauczam cię; po ścieszkach prostych wiodę cię;

12. Któremi gdy pójdziesz, nie będzie ściśniony chód twój; a jeźli pobieżysz, nie potkniesz sií.

13. Przyjmij őwiczenie, nie puszczaj się go, strzeż go; albowiem ono jest żywotem twoim.

14. Ścieszką niepobożnych nie chodź, a nie udawaj się drogą złośliwych.

15. Opuść ją, nie chodź po niej; uchyl się od niej, a omiń ją.

16. Boć oni nie zasną, aż co złego zbroją; ani się uspokoją, aż kogo do upadku przywiodą;

17. Albowiem jedzą chleb niezbożności, a wino drapiestwa piją,

Czytaj pełny rozdział Przypowieści Salomonowych 4