22. Kobierce sobie robi; płótno subtelne i szarłat jest odzieniem jej.
23. Znaczny jest w bramach mąż jej, gdy siedzi między starszymi ziemi.
24. Płótno robi, i sprzedaje, także pasy sprzedaje kupcowi.
25. Moc i przystojność jest odzieniem jej; nie frasuje się o czasy przyszłe.
26. Mądrze otwiera usta swe, a nauka miłosierdzia jest na języku jej.
27. Dogląda rządu w domu swym, a chleba próżnując nie je.
28. Powstawszy synowie jej błogosławią jej; także i mąż jej chwali ją,
29. Mówiąc: Wiele niewiast grzecznie sobie poczynały; ale je ty przechodzisz wszystkie.
30. Omylna jest wdzięczność, i marna piękność; ale niewiasta, która się Pana boi, ta pochwały godna.
31. Dajcie jej z owocu ręku jej, a niechaj ją chwalą w bramach uczynki jej.