10. Mężowie krwawi nienawidzą uprzejmego; ale uprzejmi staranie wiodą o duszę jego.
11. Wszystkiego ducha swego wywiera głupi, ale mądry na dalszy czas go zawściąga.
12. Pana, który rad słucha słów kłamliwych, wszyscy słudzy jego są niepobożni.
13. Ubogi i zdzierca spotkali się; a wszakże obydwóch oczy Pan oświeca.
14. Króla, który sądzi uciśnionych według prawdy, stolica jego na wieki utwierdzona będzie.
15. Rózga i karność mądrość daje; ale dziecię swawolne zawstydza matkę swoję.
16. Gdy się rozmnażają niezbożni, rozmnaża się i przestępstwo; ale sprawiedliwi upadek ich oglądają.
17. Karz syna twego, a sprawić odpocznienie, i sposobi rozkosz duszy twojej.
18. Gdy proroctwo ustaje, lud bywa rozproszony; ale kto strzeże zakonu, błogosławiony jest.
19. Sługa nie bywa słowami naprawiony; bo choć rozumie, jednak nie odpowiada.