1. Człowiek, który na częste karanie zatwardza kark swój, nagle zniszczeje, i nie wskóra.
2. Gdy się rozmnażają sprawiedliwi, weseli się lud; ale gdy panuje bezbożnik, wzdycha lud.
3. Mąż, który miłuje mądrość, uwesela ojca swego; ale kto chowa nierządnicę, traci majętność.
4. Król sądem ziemię utwierdza; ale mąż, który dary bierze, podwraca ją.
5. Człowiek, który pochlebia przyjacielowi swemu, rozciąga sieć przed nogami jego.
6. Występek złego jest mu sidłem; ale sprawiedliwy śpiewa i weseli się.
7. Sprawiedliwy wyrozumiewa sprawę nędznych; ale niezbożnik nie ma na to rozumu i umiejętności.
8. Mężowie naśmiewcy zawodzą miasto; ale mądrzy odwracają gniew.
9. Mąż mądry, wiedzieli spór z mężem głupim, choćby się gniewał, choćby się też śmiał, nie będzie miał pokoju.
10. Mężowie krwawi nienawidzą uprzejmego; ale uprzejmi staranie wiodą o duszę jego.
11. Wszystkiego ducha swego wywiera głupi, ale mądry na dalszy czas go zawściąga.