7. Jako nierówne są golenie u chromego: tak jest powieść w ustach głupich.
8. Jako kiedy kto przywiązuje kamień drogi do procy: tak czyni ten, który uczciwość głupiemu wyrządza.
9. Jako ciernie, gdy się dostaną w rękę pijanego: tak przypowieść jest w ustach głupich.
10. Wielki Pan stworzył wszystko, a daje zapłatę głupiemu, daje także zapłatę przestępcom.
11. Jako pies wraca się do zwrócenia swego: tak głupi powtarza głupstwo swoje.
12. Ujrzyszli człowieka, co się sobie zda być mądrym, nadzieja o głupim lepsza jest, niżeli o nim.
13. Leniwy mówi: lew na drodze, lew na ulicach.
14. Jako się drzwi obracają na zawiasach swoich: tak leniwiec na łóżku swojem.
15. Leniwiec rękę kryje do zanadrzy swych, a ciężko mu jej podnosić do ust swoich.
16. Leniwiec zda się sobie być mędrszym, niżeli siedm odpowiadających z rozsądkiem.
17. Jakoby też psa za uszy łapał, kto się mimo idąc w cudzą zwadę wdaje.
18. Jako szalony wypuszcza iskry i strzały śmiertelne:
19. Tak jest każdy, który podchodzi przyjaciela swego, a mówi: Azam ja nie żartował?
20. Gdy niestaje drew, gaśnie ogień; tak gdy nie będzie klatecznika, ucichnie zwada.
21. Jako węgiel martwy służy do rozniecenia, i drwa do ognia; tak człowiek swarliwy do rozniecenia zwady.
22. Słowa obmówcy są jako słowa zranionych; a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.
23. Wargi nieprzyjacielskie i serce złe są jako srebrna piana, którą polewają naczynie gliniane.
24. Ten, co kogo nienawidzi, za inszego się udaje wargami swemi; ale w sercu swojem myśli o zdradzie.
25. Gdyć się ochotnym mową swą ukazuje, nie wierz mu: bo siedmioraka obrzydliwość jest w sercu jego.