Stary Testament

Nowy Testament

Przypowieści Salomonowych 26:19-25 Biblia Gdańska (PBG)

19. Tak jest każdy, który podchodzi przyjaciela swego, a mówi: Azam ja nie żartował?

20. Gdy niestaje drew, gaśnie ogień; tak gdy nie będzie klatecznika, ucichnie zwada.

21. Jako węgiel martwy służy do rozniecenia, i drwa do ognia; tak człowiek swarliwy do rozniecenia zwady.

22. Słowa obmówcy są jako słowa zranionych; a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.

23. Wargi nieprzyjacielskie i serce złe są jako srebrna piana, którą polewają naczynie gliniane.

24. Ten, co kogo nienawidzi, za inszego się udaje wargami swemi; ale w sercu swojem myśli o zdradzie.

25. Gdyć się ochotnym mową swą ukazuje, nie wierz mu: bo siedmioraka obrzydliwość jest w sercu jego.

Czytaj pełny rozdział Przypowieści Salomonowych 26