15. Leniwiec rękę kryje do zanadrzy swych, a ciężko mu jej podnosić do ust swoich.
16. Leniwiec zda się sobie być mędrszym, niżeli siedm odpowiadających z rozsądkiem.
17. Jakoby też psa za uszy łapał, kto się mimo idąc w cudzą zwadę wdaje.
18. Jako szalony wypuszcza iskry i strzały śmiertelne:
19. Tak jest każdy, który podchodzi przyjaciela swego, a mówi: Azam ja nie żartował?
20. Gdy niestaje drew, gaśnie ogień; tak gdy nie będzie klatecznika, ucichnie zwada.
21. Jako węgiel martwy służy do rozniecenia, i drwa do ognia; tak człowiek swarliwy do rozniecenia zwady.
22. Słowa obmówcy są jako słowa zranionych; a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.
23. Wargi nieprzyjacielskie i serce złe są jako srebrna piana, którą polewają naczynie gliniane.
24. Ten, co kogo nienawidzi, za inszego się udaje wargami swemi; ale w sercu swojem myśli o zdradzie.
25. Gdyć się ochotnym mową swą ukazuje, nie wierz mu: bo siedmioraka obrzydliwość jest w sercu jego.
26. Nienawiść zdradliwie bywa pokryta; ale odkryta bywa złość jej w zgromadzeniu.
27. Kto drugiemu dół kopie, wpada weń; a kto kamień toczy, na niego się obraca.