Stary Testament

Nowy Testament

Przypowieści Salomonowych 26:13-22 Biblia Gdańska (PBG)

13. Leniwy mówi: lew na drodze, lew na ulicach.

14. Jako się drzwi obracają na zawiasach swoich: tak leniwiec na łóżku swojem.

15. Leniwiec rękę kryje do zanadrzy swych, a ciężko mu jej podnosić do ust swoich.

16. Leniwiec zda się sobie być mędrszym, niżeli siedm odpowiadających z rozsądkiem.

17. Jakoby też psa za uszy łapał, kto się mimo idąc w cudzą zwadę wdaje.

18. Jako szalony wypuszcza iskry i strzały śmiertelne:

19. Tak jest każdy, który podchodzi przyjaciela swego, a mówi: Azam ja nie żartował?

20. Gdy niestaje drew, gaśnie ogień; tak gdy nie będzie klatecznika, ucichnie zwada.

21. Jako węgiel martwy służy do rozniecenia, i drwa do ognia; tak człowiek swarliwy do rozniecenia zwady.

22. Słowa obmówcy są jako słowa zranionych; a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.

Czytaj pełny rozdział Przypowieści Salomonowych 26