Stary Testament

Nowy Testament

Przypowieści Salomonowych 25:4-15 Biblia Gdańska (PBG)

4. Odejm zużelicę od srebra, a wynijdzie odlewającemu naczynie kosztowne.

5. Odejm niezbożnika od oblicza królewskiego, a umocni się w sprawiedliwości stolica jego.

6. Nie udawaj się za zacnego przed królem, a na miejscu wielmożnych nie stawaj;

7. Bo lepiej jest, iż ci rzeką: Postąp sam: a niżeliby cię zniżyć miano przed księciem; co widują oczy twoje.

8. Nie pokwapiaj się do swaru, byś snać na ostatek nie wiedział, co masz czynić, gdyby cię zawstydził bliźni twój.

9. Prowadź do końca sprawę swoję z przyjacielem twoim, a tajemnicy drugiego nie objawiaj;

10. By cię snać nie zelżył ten, co cię słucha, a niesława twoja zostałaby na tobie.

11. Jakie jest jabłko złote z wyrzezaniem srebrnem, takieć jest słowo do rzeczy powiedziane.

12. Ten, który mądrze napomina, jest u tego, co słucha, jako nausznica złota, i klejnot z szczerego złota.

13. Jako zimno śnieżne czasu żniwa: tak poseł wierny tym, którzy go posyłają; bo dusze panów swych ochładza.

14. Człowiek, który się chlubi darem zmyślonym, jest jako wiatr i obłoki bez deszczu.

15. Książę cierpliwością bywa zmiękczony, a język łagodny kości łamie.

Czytaj pełny rozdział Przypowieści Salomonowych 25