Stary Testament

Nowy Testament

Przypowieści Salomonowych 24:22-34 Biblia Gdańska (PBG)

22. Boć znagła powstanie zginienie ich, a upadek obydwóch któż wie?

23. I toć też mądrym należy: wzgląd mieć na osobę u sądu, nie dobra.

24. Tego, który mówi niepobożnemu; Jesteś sprawiedliwy, będą ludzie przeklinać, a narody się nim brzydzić będą.

25. Ale którzy go karzą, szczęśliwi będą, a przyjdzie na nich błogosławieństwo każdego dobrego.

26. Pocałują wargi tego, co mówi słowa prawdziwe.

27. Rozrządź na polu robotę twoję, a sprawuj pilnie rolę swoję; a potem będziesz budował dom twój.

28. Nie bądź świadkiem lekkomyślnym przeciw bliźniemu swemu, ani czyń łagodnych namów wargami swemi.

29. Nie mów: Jako mi uczynił, tak mu uczynię; oddam mężowi temu według uczynku jego.

30. Szedłem przez pole męża leniwego a przez winnicę człowieka głupiego;

31. A oto porosła wszędzie ostem; pokrzywy wszystko pokryły, a płot kamienny jej rozwalił się.

32. Co ja ujrzawszy złożyłem to do serca mego, a widząc to wziąłem to ku przestrodze.

33. Trochę się prześpisz, trochę podrzemiesz, trochę złożysz ręce, abyś odpoczywał;

34. A wtem ubóstwo twoje przyjdzie jako podróżny, a niedostatek twój jako mąż zbrojny.

Czytaj pełny rozdział Przypowieści Salomonowych 24