23. Obrzydliwością Panu dwojaki gwicht, a szale fałszywe nie podobają mu się.
24. Od Pana bywają sprawowane drogi męża; ale człowiek jakoż zrozumie drogę jego?
25. Pożreć rzecz poświęconą, jest człowiekowi sidłem; a poślubiwszy co, tego zaś szukać, jakoby tego ujść.
26. Król mądry rozprasza niezbożnych, i przywodzi na nich pomstę.
27. Dusza ludzka jest pochodnią Pańską, która doświadcza wszystkich skrytości wnętrznych.
28. Miłosierdzie i prawda króla strzegą, a stolica jego miłosierdziem wsparta bywa.
29. Ozdoba młodzieńców jest siła ich, a sędziwość poczciwością starców.
30. Złemu są lekarstwem siności ran, i razy przenikające do wnętrzności żywota jego.