Stary Testament

Nowy Testament

Przypowieści Salomonowych 20:2-19 Biblia Gdańska (PBG)

2. Strach królewski jest jako, ryk lwięcia; kto go rozgniewa, grzeszy przeciwko duszy swojej.

3. Uczciwa rzecz każdemu, poprzestać zwady; ale głupim jest, co się w nią wdaje.

4. Dla zimna leniwy nie orze; przetoż żebrać będzie we żniwa, ale nic nie otrzyma.

5. Rada w sercu męża jest jako woda głęboka: jednak mąż rozumny naczerpnie jej.

6. Większa część ludzi przechwala się uczynnością swoją; ale w samej rzeczy, któż takiego znajdzie?

7. Sprawiedliwy chodzi w uprzejmości swojej; błogosławieni synowie jego po nim.

8. Król siedząc na stolicy sądowej rozgania oczyma swemi wszystko złe.

9. Któż rzecze: Oczyściłem serce moje? czystym jest od grzechu mego?

10. Dwojaki gwicht i dwojaka miara, to oboje obrzydliwością jest Panu.

11. Po zabawach swych poznane bywa i dziecię, jeźli czysty i prawy uczynek jego.

12. Ucho, które słyszy, i oko, które widzi, Pan to oboje uczynił.

13. Nie kochaj się w spaniu, byś snać nie zubożał, otwórz oczy swoje, a nasycisz się chlebem.

14. Złe to, złe to, mówi ten, co kupuje, a odszedłszy, ali się chlubi.

15. Wargi umiejętne są jako złoto i obfitość pereł, i kosztowne klejnoty.

16. Weźmij szatę tego, któryć ręczył za obcego; a od tego, który ręczył za cudzoziemkę, weźmij zastaw jego.

17. Smaczny jest drugiemu chleb kłamstwa; ale potem piaskiem napełnione będą usta jego.

18. Myśli radami utwierdzaj, a wojnę prowadź opatrznie.

19. Kto objawia tajemnicę, zdradliwie się obchodzi; przetoż z tymy, którzy pochlebiają wargami swemi, nie miej towarzystwa.

Czytaj pełny rozdział Przypowieści Salomonowych 20