Stary Testament

Nowy Testament

Przypowieści Salomonowych 20:17-28 Biblia Gdańska (PBG)

17. Smaczny jest drugiemu chleb kłamstwa; ale potem piaskiem napełnione będą usta jego.

18. Myśli radami utwierdzaj, a wojnę prowadź opatrznie.

19. Kto objawia tajemnicę, zdradliwie się obchodzi; przetoż z tymy, którzy pochlebiają wargami swemi, nie miej towarzystwa.

20. Kto złorzeczy ojcu swemu albo matce swojej, zgaśnie pochodnia jego w gęstych ciemnościach.

21. Dziedzictwu prędko z początku nabytemu naostatek błogosławić nie będą.

22. Nie mów: Oddam złem. Oczekuj na Pana, a wybawi cię.

23. Obrzydliwością Panu dwojaki gwicht, a szale fałszywe nie podobają mu się.

24. Od Pana bywają sprawowane drogi męża; ale człowiek jakoż zrozumie drogę jego?

25. Pożreć rzecz poświęconą, jest człowiekowi sidłem; a poślubiwszy co, tego zaś szukać, jakoby tego ujść.

26. Król mądry rozprasza niezbożnych, i przywodzi na nich pomstę.

27. Dusza ludzka jest pochodnią Pańską, która doświadcza wszystkich skrytości wnętrznych.

28. Miłosierdzie i prawda króla strzegą, a stolica jego miłosierdziem wsparta bywa.

Czytaj pełny rozdział Przypowieści Salomonowych 20