15. Których ścieszki są krzywe, a sami są przewrotnymi na drogach swoich;
16. Wyrywając cię od niewiasty postronnej i obcej, która pochlebia łagodnemi słowy;
17. Która opuszcza wodza młodości swojej, a przymierza Boga swojego zapomina.
18. Bo się nachyla ku śmierci dom jej, a do umarłych ścieszki jej.
19. Wszyscy, którzy do niej wchodzą, nie wracają się, ani trafiają na ścieszkę żywota.
20. A przetoż będziesz chodził drogą dobrych, a ścieżek sprawiedliwych będziesz przestrzegał.