Stary Testament

Nowy Testament

Przypowieści Salomonowych 19:4-17 Biblia Gdańska (PBG)

4. Bogactwa przyczyniają wiele przyjaciół; ale ubogi od przyjaciela swego odłączony bywa.

5. Fałszywy świadek nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, nie ujdzie.

6. Wielu się ich uniża przed księciem, a każdy jest przyjacielem mężowi szczodremu.

7. Wszyscy bracia ubogiego nienawidzą go; daleko więcej inni przyjaciele jego oddalają się od niego; woła za nimi, a niemasz ich.

8. Nabywa rozumu, kto miłuje duszę swoję, a strzeże roztropności, aby znalazł co dobrego.

9. Świadek fałszywy nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, zginie.

10. Nie przystoi głupiemu rozkosz, ani słudze panować nad książętami.

11. Rozum człowieczy zawściąga gniew jego, a ozdoba jego jest mijać przestępstwo.

12. Zapalczywość królewska jest jako ryk lwięcia; ale łaska jego jest jako rosa na trawie.

13. Syn głupi jest utrapieniem ojcu swemu, a żona swarliwa jest jako ustawiczne kapanie przez dach.

14. Dom i majętność dziedzictwem przypada po rodzicach; ale żona roztropna jest od Pana.

15. Lenistwo przywodzi twardy sen, a dusza gnuśna będzie łaknęła.

16. Kto strzeże przykazania, strzeże duszy swojej; ale kto gardzi drogami swemi, zginie.

17. Panu pożycza, kto ma litość nad ubogim, a on mu za dobrodziejstwo jego odda.

Czytaj pełny rozdział Przypowieści Salomonowych 19