17. Panu pożycza, kto ma litość nad ubogim, a on mu za dobrodziejstwo jego odda.
18. Karz syna swego, póki o nim nadzieja, a zabiegając zginieniu jego niech mu nie folguje dusza twoja.
19. Wielki gniew okazuj, kiedy odpuszczasz karanie, grożąc mu, ponieważ odpuszczasz, że potem srożej karać będziesz.
20. Słuchaj rady, a przyjmuj karność, abyś kiedyżkolwiek był mądrym.
21. Wiele jest myśli w sercu człowieczem; ale rada Pańska, ta się ostoi.
22. Pożądana rzecz człowiekowi dobroczynność jego, ale lepszy jest ubogi, niż mąż kłamliwy.
23. Bojażń Pańska prowadzi do żywota, a kto ją ma, w obfitości mieszka, i nie spotka go nieszczęście.
24. Leniwy kryje rękę swą pod pachę, i do ust swych nie podnosi jej.
25. Bij naśmiewcę, żeby prostak był ostrożniejszym; a roztropnego sfukaj, żeby zrozumiał umiejętność.