Stary Testament

Nowy Testament

Przypowieści Salomonowych 19:10-18 Biblia Gdańska (PBG)

10. Nie przystoi głupiemu rozkosz, ani słudze panować nad książętami.

11. Rozum człowieczy zawściąga gniew jego, a ozdoba jego jest mijać przestępstwo.

12. Zapalczywość królewska jest jako ryk lwięcia; ale łaska jego jest jako rosa na trawie.

13. Syn głupi jest utrapieniem ojcu swemu, a żona swarliwa jest jako ustawiczne kapanie przez dach.

14. Dom i majętność dziedzictwem przypada po rodzicach; ale żona roztropna jest od Pana.

15. Lenistwo przywodzi twardy sen, a dusza gnuśna będzie łaknęła.

16. Kto strzeże przykazania, strzeże duszy swojej; ale kto gardzi drogami swemi, zginie.

17. Panu pożycza, kto ma litość nad ubogim, a on mu za dobrodziejstwo jego odda.

18. Karz syna swego, póki o nim nadzieja, a zabiegając zginieniu jego niech mu nie folguje dusza twoja.

Czytaj pełny rozdział Przypowieści Salomonowych 19