4. Słowa ust męża mądrego są jako wody głębokie, a źródło mądrości jako potok wylewający.
5. Nie dobra to, mieć wzgląd na osobę niezbożnego, aby był podwrócony sprawiedliwy w sądzie.
6. Wargi głupiego zmierzają do swaru, a usta jego do bitwy wyzywają.
7. Usta głupiego są upadkiem jego, a wargi jego sidłem duszy jego.
8. Słowa obmówcy są jako słowa zranionych, a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.
9. Kto niedbały w sprawach swoich, bratem jest utratnika.
10. Imię Pańskie jest mocną wieżą; sprawiedliwy się do niej uciecze, a wywyższony będzie.
11. Majętność bogatego jest miastem jego mocnem, a jako mur wysoki w myśli jego.
12. Przed upadkiem podnosi się serce człowiecze, a sławę uprzedza poniżenie.
13. Kto odpowiada, pierwej niż wysłucha, głupstwo to jego i zelżywość.
14. Duch męża znosi niemoc swoję; ale ducha utrapionego któż zniesie?
15. Serce rozumne nabywa umiejętności, a ucho mądrych szuka jej.
16. Dar człowieczy plac mu czyni, i przed wielmożnych przywodzi go.
17. Sprawiedliwym zda się ten, kto pierwszy w sprawie swojej; ale gdy przychodzi bliźni jego, dochodzi go.
18. Los uśmierza zwady, i między możnymi rozsądek czyni.
19. Brat krzywdą urażony trudniejszy nad miasto niedobyte, a swary są jako zawory u pałacu.