12. Przed upadkiem podnosi się serce człowiecze, a sławę uprzedza poniżenie.
13. Kto odpowiada, pierwej niż wysłucha, głupstwo to jego i zelżywość.
14. Duch męża znosi niemoc swoję; ale ducha utrapionego któż zniesie?
15. Serce rozumne nabywa umiejętności, a ucho mądrych szuka jej.
16. Dar człowieczy plac mu czyni, i przed wielmożnych przywodzi go.
17. Sprawiedliwym zda się ten, kto pierwszy w sprawie swojej; ale gdy przychodzi bliźni jego, dochodzi go.
18. Los uśmierza zwady, i między możnymi rozsądek czyni.
19. Brat krzywdą urażony trudniejszy nad miasto niedobyte, a swary są jako zawory u pałacu.
20. Z owocu ust każdego nasycon bywa żywot jego; urodzajem warg swych będzie nasycony.
21. Śmierć i żywot jest w mocy języka, a kto go miłuje, będzie jadł owoce jego.
22. Kto znalazł żonę, znalazł rzecz dobrą, i dostąpił łaski od Pana.