10. Imię Pańskie jest mocną wieżą; sprawiedliwy się do niej uciecze, a wywyższony będzie.
11. Majętność bogatego jest miastem jego mocnem, a jako mur wysoki w myśli jego.
12. Przed upadkiem podnosi się serce człowiecze, a sławę uprzedza poniżenie.
13. Kto odpowiada, pierwej niż wysłucha, głupstwo to jego i zelżywość.
14. Duch męża znosi niemoc swoję; ale ducha utrapionego któż zniesie?
15. Serce rozumne nabywa umiejętności, a ucho mądrych szuka jej.
16. Dar człowieczy plac mu czyni, i przed wielmożnych przywodzi go.
17. Sprawiedliwym zda się ten, kto pierwszy w sprawie swojej; ale gdy przychodzi bliźni jego, dochodzi go.
18. Los uśmierza zwady, i między możnymi rozsądek czyni.
19. Brat krzywdą urażony trudniejszy nad miasto niedobyte, a swary są jako zawory u pałacu.