Stary Testament

Nowy Testament

Przypowieści Salomonowych 17:3-14 Biblia Gdańska (PBG)

3. Tygiel srebra a piec złota doświadcza; ale Pan serc dośwadcza.

4. Zły pilnuje warg złośliwych, a kłamca słucha języka przewrotnego.

5. Kto się naśmiewa z ubogiego, uwłacza stworzycielowi jego; a kto się raduje z upadku czyjego, nie ujdzie pomsty.

6. Korona starców są synowie synów ich, a ozdoba synów są ojcowie ich.

7. Nie przystoi mowa poważna głupiemu, dopieroż księciu usta kłamliwe.

8. Jako kamień drogi, tak bywa dar wdzięczny temu, który go bierze; do czegokolwiek zmierzy, zdarzy mu się.

9. Kto pokrywa przestępstwo, szuka łaski; ale kto wznawia rzeczy, rozłącza przyjaciół.

10. Więcej waży gromienie u roztropnego, niżeli sto plag u głupiego.

11. Uporny tylko złego szuka, dla tego poseł okrutny będzie nań zesłany.

12. Lepiej jest człowiekowi spotkać się z niedźwiedzicą osierociałą, niżeli z głupim w głupstwie jego.

13. Kto oddaje złem za dobre, nie wynijdzie złe z domu jego.

14. Kto zaczyna zwadę, jest jako ten, co przekopuje wodę; przetoż niż się zwada rozsili, zaniechaj go.

Czytaj pełny rozdział Przypowieści Salomonowych 17