23. Niezbożny potajemnie dar bierze, aby podwrócił ścieszki sądu.
24. Na twarzy roztropnego znać mądrość; ale oczy głupiego aż na kraju ziemi.
25. Syn głupi żałością jest ojcu swemu, a gorzkością rodzicielce swojej.
26. Zaiste nie dobra, winować sprawiedliwego, albo żeby przełożeni kogo dla cnoty bić mieli.
27. Kto zawściąga mowy swe, jest umiejętnym; drogiego ducha jest mąż rozumny.
28. Gdy głupi milczy, za mądrego poczytany bywa; a który zatula wargi swoje, za rozumnego.