24. Powieści wdzięczne są jako plastr miodu, słodkością duszy, a lekarstwem kościom.
25. Zda się podczas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokończenie jej pewna droga na śmierć.
26. Człowiek pracowity pracuje sobie; bo go pobudzają usta jego.
27. Człowiek niezbożny wykopuje złe, a w wargach jego jako ogień pałający.
28. Mąż przewrotny rozsiewa zwady, a klatecznik rozłącza przyjaciół.
29. Mąż okrutny przewabia bliźniego swego, i wprowadza go na drogę niedobrą.
30. Kto mruga oczyma swemi, zmyśla przewrotności; a kto rucha wargami swemi, broi złe.
31. Koroną chwały jest sędziwość; znajduje się na drodze sprawiedliwości.
32. Lepszy jest nierychły do gniewu, niżeli mocarz; a kto panuje sercu swemu, lepszy jest, niżeli ten, co dobył miasta.