Stary Testament

Nowy Testament

Przypowieści Salomonowych 16:20-31 Biblia Gdańska (PBG)

20. Kto ma wzgląd na słowa, znajduje dobre; a kto ufa w Panu, błogosławiony jest.

21. Kto jest mądrego serca, słynie rozumnym, a słodkość warg przydaje nauki.

22. Zdrój żywota jest roztropność tym, którzy ją mają; ale umiejętność głupich jest głupstwem.

23. Serce mądrego roztropnie sprawuje usta swoje, a wargami swemi przydaje nauki.

24. Powieści wdzięczne są jako plastr miodu, słodkością duszy, a lekarstwem kościom.

25. Zda się podczas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokończenie jej pewna droga na śmierć.

26. Człowiek pracowity pracuje sobie; bo go pobudzają usta jego.

27. Człowiek niezbożny wykopuje złe, a w wargach jego jako ogień pałający.

28. Mąż przewrotny rozsiewa zwady, a klatecznik rozłącza przyjaciół.

29. Mąż okrutny przewabia bliźniego swego, i wprowadza go na drogę niedobrą.

30. Kto mruga oczyma swemi, zmyśla przewrotności; a kto rucha wargami swemi, broi złe.

31. Koroną chwały jest sędziwość; znajduje się na drodze sprawiedliwości.

Czytaj pełny rozdział Przypowieści Salomonowych 16