Stary Testament

Nowy Testament

Przypowieści Salomonowych 12:4-15 Biblia Gdańska (PBG)

4. Żona stateczna koroną jest męża swego; ale która go do hańby przywodzi, jest jako zgniłość w kościach jego.

5. Myśli sprawiedliwych są prawe: ale rady niepobożnych zdradliwe.

6. Słowa niepobożnych czyhają na krew; ale usta sprawiedliwych wybawiają ich.

7. Niepobożni podwróceni bywają, tak, że ich niestaje; ale dom sprawiedliwych zostaje.

8. Z rozumu swego mąż chwalony bywa; ale kto jest przewrotnego serca, wzgardzony będzie.

9. Lepszy jest człowiek podły, który ma sługę, niżeli chlubny, któremu nie staje chleba.

10. Sprawiedliwy ma na pieczy żywot bydlątka swego; ale serce niepobożnych okrutne jest.

11. Kto sprawuje ziemię swoję, chlebem nasycony bywa; ale kto naśladuje próżnujących, głupi jest.

12. Niepobożny pragnie obrony przeciw nieszczęściu; ale korzeń sprawiedliwych daje ją.

13. W przestępstwie warg upląta się złośnik; ale sprawiedliwy z ucisku wychodzi.

14. Z owocu ust każdy będzie nasycony dobrem, a nagrodę spraw rąk jego Bóg mu odda.

15. Droga głupiego zda się prosta przed oczyma jego; ale kto słucha rady, mądrym jest.

Czytaj pełny rozdział Przypowieści Salomonowych 12