10. Sprawiedliwy ma na pieczy żywot bydlątka swego; ale serce niepobożnych okrutne jest.
11. Kto sprawuje ziemię swoję, chlebem nasycony bywa; ale kto naśladuje próżnujących, głupi jest.
12. Niepobożny pragnie obrony przeciw nieszczęściu; ale korzeń sprawiedliwych daje ją.
13. W przestępstwie warg upląta się złośnik; ale sprawiedliwy z ucisku wychodzi.
14. Z owocu ust każdy będzie nasycony dobrem, a nagrodę spraw rąk jego Bóg mu odda.
15. Droga głupiego zda się prosta przed oczyma jego; ale kto słucha rady, mądrym jest.
16. Gniew głupiego zaraz poznany bywa; ale ostrożny pokrywa hańbę swoję.
17. Kto mówi prawdę, opowiada sprawiedliwość; ale świadek kłamliwy mówi zdradę.
18. Znajdzie takowego, co mówi słowa jako miecz przerażające; ale język mądrych jest lekarstwem.
19. Wargi prawdomówne utwierdzone będą na wieki; ale króciuchno trwa język kłamliwy.
20. Zdrada jest w sercu tych, którzy złe myślą; ale którzy radzą do pokoju, mają wesele.
21. Nie spotka sprawiedliwego żadne nieszczęście; ale niezbożnicy pełni będą złego.