16. Praca sprawiedliwego jest ku żywotowi; ale dochód niepobożnych jest ku grzechowi.
17. Ścieszką żywota idzie, kto przyjmuje karność; ale kto gardzi strofowaniem, w błąd się zawodzi.
18. Kto pokrywa nienawiść wargami kłamliwemi, i kto rozgłasza hańbę, głupi jest.
19. Wielomowność nie bywa bez grzechu; ale kto powściąga wargi swoje, ostrożny jest.
20. Srebro wyborne jest język sprawiedliwego; ale serce niezbożnych za nic nie stoi.
21. Wargi sprawiedliwego wiele ich żywią; ale głupi dla głupstwa umierają.
22. Błogosławieństwo Pańskie ubogaca, a nie przynosi z sobą utrapienia.
23. Za śmiech sobie ma głupi, popełnić niecnotę, ale mąż roztropny dzierży się mądrości.
24. Czego się boi niezbożnik, to nań przychodzi; ale czego żądają sprawiedliwi, Bóg im daje.
25. Jako przemija wicher, tak się niepobożni nie ostoją; ale sprawiedliwy ma grunt wieczny.
26. Jako ocet zębom, i jako dym oczom, tak jest leniwy tym, którzy go posyłają.
27. Bojaźń Pańska dni przyczynia; ale lata niezbożnego ukrócone bywają.
28. Oczekiwanie sprawiedliwych jest wesele, ale nadzieja niezbożnych zginie.
29. Droga Pańska jest mocą szczeremu; ale strachem tym, którzy broją złości.
30. Sprawiedliwy się na wieki nie poruszy; ale niezbożnicy nie będą mieszkali na ziemi.
31. Usta sprawiedliwego rozmnażają mądrość; ale język przewrotny będzie wycięty.