Stary Testament

Nowy Testament

Przypowieści Salomonowych 10:14-27 Biblia Gdańska (PBG)

14. Mądrzy tają umiejętność; ale usta głupiego bliskie upadku.

15. Majętność bogatego jest miastem jego mocnem; ale nędza jest ubogich zniszczeniem.

16. Praca sprawiedliwego jest ku żywotowi; ale dochód niepobożnych jest ku grzechowi.

17. Ścieszką żywota idzie, kto przyjmuje karność; ale kto gardzi strofowaniem, w błąd się zawodzi.

18. Kto pokrywa nienawiść wargami kłamliwemi, i kto rozgłasza hańbę, głupi jest.

19. Wielomowność nie bywa bez grzechu; ale kto powściąga wargi swoje, ostrożny jest.

20. Srebro wyborne jest język sprawiedliwego; ale serce niezbożnych za nic nie stoi.

21. Wargi sprawiedliwego wiele ich żywią; ale głupi dla głupstwa umierają.

22. Błogosławieństwo Pańskie ubogaca, a nie przynosi z sobą utrapienia.

23. Za śmiech sobie ma głupi, popełnić niecnotę, ale mąż roztropny dzierży się mądrości.

24. Czego się boi niezbożnik, to nań przychodzi; ale czego żądają sprawiedliwi, Bóg im daje.

25. Jako przemija wicher, tak się niepobożni nie ostoją; ale sprawiedliwy ma grunt wieczny.

26. Jako ocet zębom, i jako dym oczom, tak jest leniwy tym, którzy go posyłają.

27. Bojaźń Pańska dni przyczynia; ale lata niezbożnego ukrócone bywają.

Czytaj pełny rozdział Przypowieści Salomonowych 10