27. Gdy przyjdzie jako spustoszenie, czego się strachacie, i gdy zginienie wasze przypadnie jako wicher, gdy przyjdzie na was ucisk i utrapienie;
28. Tedy mię wzywać będą, a nie nie wysłucham; szukać mię będą z poranku, a nie znajdą mię.
29. Przeto, iż mieli w nienawiści umiejętność, a bojaźni Pańskiej nie obrali sobie,
30. Ani przestawali na radzie mijej, ale gardzili wszelką karnością moją:
31. Przetoż będą używać owocu dróg swoich, a radami swemi nasyceni będą.
32. Bo odwrócenie prostaków pozabija ich, a szczęście głupich wytraci ich.
33. Ale kto mię słucha, bezpiecznie mieszkać będzie, a będzie wolny od strachu złych rzeczy.