1. Mądrość człowieka oświeca oblicze jego, a hardość twarzy jego odmienia.
2. Jać radzę, abyś wyroku królewskiego przestrzegał a wszakże według przysięgi Bożej.
3. Nie skwapiaj się odejść od oblicza jego, ani trwaj w uporze; albowiem cobykolwiek chciał, uczyniłciby.
4. Bo gdzie słowo królewskie, tam i moc jego: a któż mu rzecze: Co czynisz?
5. Kto strzeże przykazania, nie uzna nic złego; i czas i przyczyny zna serce mądrego.
6. Albowiem wszelki zamysł ma czas i przyczyny; aleć wielka bieda trzyma się człowieka,