8. Ani mię ogląda oko, które mię widywało; oczy twoje obrócone będą na mię, a mnie nie będzie.
9. Jako niszczeje obłok i przemija, tak zstępujący do grobu nie wynijdzie;
10. Nie wróci się więcej do domu swego, ani go więcej pozna miejsce jego.
11. Przetoż ja nie mogę zawściągnąć ust moich; mówić będę w utrapieniu ducha mego, będę rozmawiał w gorzkości duszy mojej.
12. Izażem ja jest morze, albo wieloryb, zasię mię osadził strażą?
13. Gdym rzekł: Pocieszy mię łoże moje, i ulży mi narzekania mego pościel moja: