18. Udawają się tam i sam z dróg swoich; rozciekają się po miejscach bezwodnych, i giną.
19. Podróżni ludzie z krainy Teman obaczyli je; a którzy szli do Seba, mieli w nich nadzieję.
20. Ale się zawstydzili, iż w nich ufali; a gdy tam przyszli, oszukali się.
21. Tak zaiste i wy, bywszy nie jesteście; widząc utrapienie moje, lękacie się.
22. Izalim mówił: Przynieście mi co, a z majętności waszej dajcie mi dary?