4. Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?
5. Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.
6. Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.
7. Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.
8. Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.
9. Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.
10. Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.
11. Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.
12. Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.
13. W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.
14. Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.
15. Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.
16. Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
17. Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.
18. Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.
19. Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.