13. W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.
14. Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.
15. Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.
16. Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
17. Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.
18. Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.
19. Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.
20. Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.
21. Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.