1. Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?
2. Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.
3. Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.
4. Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?
5. Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.
6. Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.
7. Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.
8. Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.
9. Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.