9. Gdym położył obłok za szatę jego, a ciemność za pieluchy jego;
10. Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego,
11. I rzekłem: Aż dotąd wychodzić będziesz, a dalej nie postąpisz, a tu położysz nadęte wały twoje.
12. Izażeś za dni twoich rozkazywał świtaniu, i ukazałeś zorzy miejsce jej?
13. Aby ogarnęła kończyny ziemi, a iżby byli z niej wyrzuceni niepobożni.
14. Aby się odmieniała jako glina, do której pieczęć przykładają, a oni aby się stali jako szatą nakryci.
15. I aby była zawściągniona od niepobożnych światłość ich, a ramię wysokie było pokruszone.
16. Izażeś przyszedł aż do źródeł morskich, a po dnie przepaści przechodziłeś się?
17. Azaż odkryte są tobie bramy śmierci? bramy cienia śmierci widziałżeś?
18. Izaliś rozumem twym doszedł szerokości ziemi? Powiedz mi, jeźli to wszystko wiesz?
19. Gdzież jest ta droga do miejsca światłości? a ciemności gdzie mają miejsce swoje?
20. Abyś ją ująwszy odprowadził do granicy jej, ponieważ zrozumiewasz ścieszki do domu jej.
21. Wiedziałżeś na on czas, żeś się miał urodzić? i liczba dni twoich jak wielka być miała?
22. Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? aby skarby gradu widzałeśli?
23. Które zatrzymywam na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny.
24. Którąż się drogą dzieli światłość, i gdzie się rozchodzi wiatr wschodni po ziemi?
25. Któż rozdzielił stok powodziom? a drogę błyskawicy gromów?
26. Aby szedł deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie niemasz człowieka;
27. Aby nasycił miejsce puste i niepłodne, a wywiódł z niego zieloną trawę.
28. Izali ma deszcz ojca? a krople rosy kto płodzi?