Stary Testament

Nowy Testament

Joba 38:4-20 Biblia Gdańska (PBG)

4. Gdzieżeś był, kiedym Ja zakładał grunty ziemi? Powiedz, jeźliże nasz rozum.

5. Któż uczynił rozmierzenie jej? powiedz, jeżli wiesz; albo kto sznur nad nią rozciągnął?

6. Na czem są podstawki jej ugruntowane? albo kto założył kamień jej węgielny?

7. Gdy wespół śpiewały gwiazdy zaranne, a weselili się wszyscy synowie Boży.

8. Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc?

9. Gdym położył obłok za szatę jego, a ciemność za pieluchy jego;

10. Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego,

11. I rzekłem: Aż dotąd wychodzić będziesz, a dalej nie postąpisz, a tu położysz nadęte wały twoje.

12. Izażeś za dni twoich rozkazywał świtaniu, i ukazałeś zorzy miejsce jej?

13. Aby ogarnęła kończyny ziemi, a iżby byli z niej wyrzuceni niepobożni.

14. Aby się odmieniała jako glina, do której pieczęć przykładają, a oni aby się stali jako szatą nakryci.

15. I aby była zawściągniona od niepobożnych światłość ich, a ramię wysokie było pokruszone.

16. Izażeś przyszedł aż do źródeł morskich, a po dnie przepaści przechodziłeś się?

17. Azaż odkryte są tobie bramy śmierci? bramy cienia śmierci widziałżeś?

18. Izaliś rozumem twym doszedł szerokości ziemi? Powiedz mi, jeźli to wszystko wiesz?

19. Gdzież jest ta droga do miejsca światłości? a ciemności gdzie mają miejsce swoje?

20. Abyś ją ująwszy odprowadził do granicy jej, ponieważ zrozumiewasz ścieszki do domu jej.

Czytaj pełny rozdział Joba 38