7. Tedy zwierz wchodzi do jaskini, a w jamach swoich zostaje.
8. Wicher z skrytych miejsc wychodzi, a zima z wiatrów północnych.
9. Tchnieniem swojem Bóg czyni lód, tak iż się szerokość wód ściska.
10. Także dla pokropienia ziemi obciąża obłok, i rozpędza chmurę światłem swojem.
11. A ten się obraca w koło według rady jego, aby czynił wszystko, co Bóg rozkaże, na oblicze okręgu ziemskiego.
12. A czyni to Bóg, że się stawia bądź na skaranie, bądź dla pożytku ziemi swojej, bądź dla jakiej dobroczynności.
13. Słuchajże tego pilnie, Ijobie! zastanów się, a uważaj dziwne sprawy Boże.
14. Izali wiesz, kiedy co Bóg stanowi o tych rzeczach? albo gdy ma rozjaśnić światło obłoku swego?
15. Izali wiesz, co za waga obłoków? Izali wiesz cuda Doskonałego we wszelakiej umiejętności?
16. Wieszże, jako cię szaty twoje ogrzewają, gdy ucisza ziemię od południa?