12. A czyni to Bóg, że się stawia bądź na skaranie, bądź dla pożytku ziemi swojej, bądź dla jakiej dobroczynności.
13. Słuchajże tego pilnie, Ijobie! zastanów się, a uważaj dziwne sprawy Boże.
14. Izali wiesz, kiedy co Bóg stanowi o tych rzeczach? albo gdy ma rozjaśnić światło obłoku swego?
15. Izali wiesz, co za waga obłoków? Izali wiesz cuda Doskonałego we wszelakiej umiejętności?
16. Wieszże, jako cię szaty twoje ogrzewają, gdy ucisza ziemię od południa?
17. Izażeś z nim rozpościerał niebiosa, które są trwałe, a zwierciadłu odlewanemu podobne?
18. Ukażże nam, co mu mamy powiedzieć; bo nie możemy sporządzić słów dla ciemności.
19. Izali mu kto odniesie to, cobym mówił? I owszem, gdyby to kto przedłożył, byłby pewnie pożarty.
20. Wszak teraz nie mogą ludzie patrzyć i na światło, gdy jest jasne na obłokach, gdy wiatr przechodzi, i przeczyszcza je.
21. Od północy jako złoto przychodzi, ale w Bogu straszniejsza jest chwała.
22. Wszechmogący jest, doścignąć go nie możemy; wielki w mocy, wszakże sądem i ostrą sprawiedliwością ludzi nie trapi.
23. Przetoż boją się go ludzie; nie ma względu na żadnego, by też był i najmędrszy.