9. Tedy przez to im oznajmuje sprawy ich, i przestępstwa ich, że się zmocniły;
10. I otwiera im ucho, aby przyjęli karanie, a mówi, aby się nawrócili od nieprawości.
11. Jeźli będą posłuszni, a będą mu służyć, dokończą dni swoich w dobrem, a lat swych w rozkoszach.
12. Ale jeźli nie usłuchają, od miecza zejdą, a pomrą bez umiejętności.
13. Bo ludzie obłudnego serca obalają na się gniew, a nie wołają, kiedy ich wiąże.
14. Umrze w młodości dusza ich, a żywot ich między nierządnikami.
15. Wyrwie utrapionego z utrapienia jego, a otworzy w uciśnieniu ucho jego.
16. Takby i ciebie wyrwał z miejsca ciasnego na przestronne, gdzie niemasz ucisku, a spokojny stół twój byłby pełen tłustości.
17. Aleś ty sąd niepobożnego zasłużył, przetoż prawo i sąd będą cię trzymać.
18. Zaisteć gniew Boży jest nad tobą; patrzże, aby cię nie poraził plagą wielką, tak, żeby cię nie wybawił żaden okup.
19. Izali sobie będzie ważył bogactwa twoje? Zaiste ani złota, ani jakiejkolwiek siły, albo potęgi twojej.
20. Nie kwapże się tedy ku nocy, w którą zstępują narody na miejsca swoje.
21. Strzeż, abyś się nie oglądał na nieprawość, obierając ją sobie nad utrapienia.
22. Oto Bóg jest najwyższy w mocy swojej, któż tak nauczyć może jako on?