Stary Testament

Nowy Testament

Joba 33:6-22 Biblia Gdańska (PBG)

6. Oto ja według słów twoich odpowiem ci za Boga, chociażem ja też z błota utworzony.

7. Oto strach mój nie zatrwoży cię, a ręka moja nie obciąży cię.

8. A wszakżeś rzekł w uszy moje, i słyszałem głos słów moich.

9. Czystym ja bez przestępstwa; niewinnym ja, i nie masz we mnie nieprawości.

10. Oto znajduje Bóg przyczyny przeciwko mnie, a poczytuje mię za nieprzyjaciela swego.

11. Podaje w okowy nogi moje, a podstrzega wszystkich ścieżek moich.

12. Otości na to tak odpowiadam: W tem nie jesteś sprawiedliwy; bo większy jest Bóg, niż człowiek.

13. Przeczże się z nim spierasz, żeć wszystkich spraw swoich nie objawia?

14. Wszak Bóg mówi i raz i drugi, a człowiek tego nie uważa.

15. We śnie w widzeniu nocnem, gdy twardy sen przypada na ludzie gdy śpią na łożu:

16. Tedy otwiera ucho ludzkie, a to, czem ich ćwiczy, pieczętuje,

17. Aby człowieka odwiódł od złej sprawy jego, i pychę od męża aby odjął;

18. Aby zahamował duszę jego od dołu, a żywot jego aby na miecz nie trafił.

19. Każe go też boleścią na łożu jego, a we wszystkich kościach jego ciężką niemocą.

20. Tak, że sobie żywot jego chleb obrzydzi, a dusza jego pokarm wdzięczny.

21. Zniszczeje znacznie ciało jego, i wysadzą się kości jego, których nie widać było;

22. I przybliża się do grobu dusza jego a żywot jego do rzeczy śmierć przynoszących.

Czytaj pełny rozdział Joba 33